[21.II.2013] Games Workshop musi odejść!

Games Workshop Upada! Tak, zacząłem manewrem Hitchcocka, i rozpocząłem tekst od napędzającego adrenalinę tekstu, by od razu uderzyć w was, mili czytelnicy, odpowiednią dawką napięcia. Spokojnie – GW nie upada, nie zamierza i ogólnie rzecz ujmując ma się całkiem dobrze. Po co więc ten manewr? Dawno nie skroiłem luźnego tekstu na temat aktualnego stanu rzeczy na naszym bitewniakowym ogródku, a tu zawsze coś wyrośnie, chwasty się osadzą, krucy czarne przylecą i wróble nasiona dłubią – słowem, jest o czym popisać, tym bardziej że tekst napędzany jest tematami na forach, które przewijają się od czasu do czasu i w których nieodmiennie powtarzają się hasła czarnej propagandy, o tym, że GW umiera i się kończy, że inne systemy wykrawają z Warhammerowego tortu graczy, i że czas końca jest bliski.

Ostatnie ogniwa zapalne tego stanu rzeczy to wydanie ‘Death from the Skies’ oraz akcja z kopaniem sklepów niezależnych po klejnotach. Tutaj od razu zaczyna się robić interesująco, bo w części z nas coś z krwią się stało, zagrzała się czy coś w tę mańkę, i poczęli iście flagelanci biczować się po plecach, że GW nie lubią, że GW nie cierpią, a ich modele kupują jedynie ironicznie. Ale najpierw wyjaśnijmy o co biega dla tych, co niezorientowani w temanie. ‘Death from the Skies’ to /dodatek/, który nie jest suplementem, lecz czymś, co panowie z Nottingham ochrzcili nazwą ‘kompendium’ – przedrukiem materiałów z White Dwarfa, Crusade of Fire i tak dalej traktujących o pojazdach latających, ich zasadach i funkcjonowania w grze – ludzie dość słusznie zaczęli się burzyć, że przedrukowanie starego materiału i wciskanie tego za kasę to dość tani numer, chociaż to by jeszcze przeszło gdyby nie fakt, że erraty odsyłają do /płatnego dodatku/ - to znaczy, że jeżeli chcesz sobie polatać, musisz sobie ów kompendium sprawić, bo niby miało być przedrukiem materiałów, ale też przy okazji jest wypełnione poprawkami – zmienione koszty punktowe, statystyki, takie rzeczy. Każdy mógłby się wpienić – ot, kupił kodeks, a teraz by móc korzystać z lataczy musi jeszcze nabyć kompendium? Słusznie padają argumenty, że każda inna firma wydałaby chociaż te poprawione, zmodyfikowane statystyki za darmo w sieci… No ale kto GW zabroni, skoro jest potężną firmą, której nie zależy na graczach?

Że co? Co ja piszę? Że GW /nie zależy na graczach/? Ano tak. Nie zależy. Sądziłem, szczerze powiedziawszy, że każdy o tym wie, ale kurde jednak nadal spotykam osoby, które podświadomie wierzą, iż wydawca Warhammerów tworzy to wszystko dla nich – dla graczy turniejowych, dla miłośników zasad… Dla weteranów. Nie siedzę w Games Workshop, nie prowadzę rozmów z ich developerami, więc kto wie, może ktoś tam przypomina na zebraniach loży, że ludzie grają w ich systemów również na scenie turniejowej – scenie, która wymaga klarowności w zasadach, zbalansowanych armii, dobrych, użytecznych i zróżnicowanych jednostek. Ale jakoś ta wiara, że ktoś tam zabiera głos w sprawie tychże hobbystów, jest wyjątkowo słaba – doskonale wiemy jak to wychodzi w praniu; Pogmatwanie spisane zasady, błędy logiczne, babole na całej linii, niezbalansowanie armii, jednostki które nigdy się nie pojawiają na stołach, gdzie się gra ‘na poważnie’… Słowem, GW nie przykłada się za bardzo do tego, by rozgrywka była czymś więcej niż przyjemnym turlaniem kostek do piwa.

Teraz pada pytanie – czy to źle? Tak naprawdę… No raczej nie. Pewnie, byłoby lepiej, gdyby gra pod względem mechaniki była bardziej przemyślana, lepiej testowana, pozbawiona rażących błędów czy problemów z balansem, ale w naturze zawsze panuje harmonia i scena turniejowa profesjonalnie radzi sobie ze wszystkimi problemami rozwiązując je po prostu we własnym zakresie. Rzeczywistość weryfikuje, i meta błyskawicznie pokazuje co jest dobre, co jest złe, co się sprawdza a co nie, oraz jakie zasady trzeba ‘podszlifować’, by gra była przyjemniejsze. Tak, właśnie w tym momencie temat zataczam na PKZ’ty – Polskie Klaryfikacje Zasad. Dość regularnie pojawia się na forach temat-rzeka o tym, jak to Polhammery niszczą grę, psują zabawę i są dziecięciem szatana, pomiotem tajnej loży masońskiej mającym na celu zrujnowanie wszystkie, co Warhammerzaste. Sam nie jestem graczem turniejowym co często zaznaczam by nie było, że moje zdanie ma jakąś ‘wagę taktyczną’ – ale uważam PKZ’ty nie tylko za konieczny patent, ale wręcz prawdziwe usprawnienie całej zabawy, jaką ma być gra. Czemu, pytam się? Cóż, PKZ’ty pewnie nie byłyby potrzebne, gdyby system był bardziej dopracowany – ale nie ma co gdybać: nie jest, więc trzeba rzeczy klaryfikować. Po co? By, o ironio, nie było spin. A są spiny? I to jeszcze jakie!

Tyle że te spiny odbywają się na forach, gdzie strony toczą zażarte boje na te same argumenty – jedna strona ma swoją rację, że PKZ’ty to ingerencja, to jedyna słuszna interpretacja, to nie tak, jak on by chciał by było, a druga strona, że nikt do PKZ’tów nie przymusza, niech sobie strona pierwsza sama organizuje turnieje i zbanuje PKZ’ty, proszę bardzo droga wolna. Szczerze się przyznam, że czerpię pewną perwersyjną przyjemność z tych radosnych przepychanej werbalnych – świadczą one o tym, że fandom jest zdrowy! Aktywny, tętniący życiem i mającym dość werwy, by na siebie pluć, a to już coś. Zresztą, niech się kłócą do woli, bo kiedy przychodzi co do czego to właśnie dzięki PKZ’tom na turniejach jest /dużo mniej spinania pośladów/ i prawniczenia niż podczas niezobowiązujących zabaw w lokalnych klubach – bo w klubach PKZ’ty nie obowiązują, więc każdy może mieć własną interpretację,  i teraz kto ma tubalniejszy głos, większą brodę albo większego Tytana, ten ma rację. A tak, mamy wszystko wyjaśnione, każdy wie na czym stoi, każdy akceptuje, więc kłótnie można ograniczyć do minimum, wyciąć jak chwasta. Czyli PKZ’ty wypełniają swoją rolę doskonale, i jeżeli będę już brał udział w turnieju, to zawsze w takim, w którym ów uściślenia będą obowiązywać.

No pięknie, załatwiłem jeden temat, chociaż był mocną dygresją. Powróćmy zatem do upadku GW – nie chcę się mądrzyć, w porównaniu do wielu graczy i hobbystów jestem zaledwie marnym neofitą w tematach Warhammera, więc pisanie ‘drzewiej było inszej’ mi nie przystoi, ale nawet w mym krótkim niespektakularnym dorobku hobbystycznym widziałem już co najmniej trzy, cztery razy tę samą śpiewkę. Schemat wygląda tak – GW robi coś, co jest uznane przez Spis Powszechny za ‘Be!’ numerek  - ot, wydają płatną erratę, kopią niezależne sklepy w klejnoty rodzinnie, wypuszczają falę modeli wyglądających jakby ktoś miał ostrą niestrawność po meksykańskiej kuchni…

I zaczyna się! Ludzie, którzy przeważnie posiadają na półkach po kilka tysięcy punktów w modelach od Games Workshop grzmią, że oto nadchodzi koniec, że wydawca się stacza, że firma A i firma B robią wszystko dużo lepiej, że oni już myślą o tym, by się właśnie na grę C przesiąść, bija się w pierś na tę podłość, na łotrostwo korporacji, na bezduszność złowrogiej maszynki do robienia pieniędzy! Główny argument przeciwko GW jest to, że firma chce zarabiać pieniądze… Toż To Zbrodnia! Jak oni w ogóle mogą robić coś takiego, i to w biały dzień? I tak dalej, i w kółko, aż do znudzenia. Co jest iście zadziwiające to to, że piana szybko znika, temat się rozchodzi po kościach, a Grzmiący cichną, posłusznie kupując więcej plastikowego cracku. I po co to komu? Forma tańca godowego? Żeby było weselej znaczna część ów gorącokrwistych fanów zachowuje się tak, jakby w życiu nie otrzymali lekcji o tym,  jak się zarabia pieniądze i skąd się one biorą.

Tak – popularność innych systemów rośnie. Nie da się tego nie zauważyć! Ot, chociażby teraz, prosty przykład: w konkursie, którym teraz organizuje najwięcej ma zgłoszeń od Warmachine / Hordes, bijąc łącznie nawet liczbę ochotników z WH40k – ktoś może powiedzieć, że to żadna wytyczna, ale skoro uderzam na dwa największe fora, każde poświęcone jednemu z systemów, to jednak liczba aktywnych uczestników może być pokazem tego, że poza Młotkami można w kraju pograć w coś innego. Ba, jeszcze nie tak dawno temu wydawało mi się, że jestem jedynym posiadaczem modeli do Dystopian Wars – teraz nie mam już problemów ze znalezieniem graczy. Tak jest, inne systemu powolutku, nieuchronnie się rozrastają. Zabawa polega na tym, że Piewcy Końca GW z jakiegoś magicznego powodu łącza wzrost popularności innych systemów ze spadkiem popularności produktów GW. Nie mam najmniejszego pojęcia skąd im w ogóle coś takiego przyszło do głowy – przecież to nie jest system zerojedynkowy, gdzie jedna opcja wyklucza drugą. Sam posiadam małe armie do co najmniej pięciu systemów, i równie chętnie wydaje szmal na nowinki do Wojennych Młotów jak chociażby do Dystopian Wars. Wszystkie systemy mogą się prężenie rozwijać całkowicie niezależnie od siebie, i to, że teraz łatwiej o spotkanie warmaszynowca wcale w konsekwencji nie pociąga tego, że trudniej o warhammerowca.

Słowem zakończenia tego potoku słów – Panie i Panowie, powtarzam to po raz drugi na łamach tego bloga; Nie ma co pielęgnować nerwicy na czymś, co jest waszym hobby – hobby, czyli ucieszną ucieczką od rzeczywistości, czasem dla relaksu, zregenerowania baterii na kolejny dzień, miłą odskocznią od pracy, rodziny… Czymś dla was. Szargać sobie nerwy o jakieś błahostki? Mam tego po czubek głowy w pracy, nie zamierzam tego szukać w swoim czasie na relaks. Złota zasada jest taka – NIKT nie przymusza do kupowania, zbierania i grania w cokolwiek. Komandosi GW nie wskoczą wam przez okno, by rozbić wasze figurki Mantica i by wepchnąć wam katalog Forge World; Jeżeli zagrywki i ruchy wykonywane przez firmę naprawdę działają wam na nerwy, zamiast narzekać i jęczeć jak nastolatki, które nie dostały upragnionego Ajfona, podejmijcie twardą męską decyzję – przerzućcie się na inny system, bo nie żyjemy już w świecie całkowicie Warhammerowym, ale też przestańcie wody burzyć tylko po to, by tydzień później zmienić zdanie!

Ot! Rzekłem!