[16.II.2012] Złomowisko: Płyn Maskujący

Witam pięknie w ten czwartkowy wieczór! Zgodnie z tradycją nadeszła pora na co poniedziałkowe Złomowisko! No dobrze, czwartkowe co poniedziałkowe złomowisko – spieszę z ogólnymi wyjaśnieniami. Widzicie, drodzy czytelnicy, czasem następuje coś, co w ogólnym żargonie prawnym znane jest jako ‘zdarzenie losowe’, znaczy się nagły i zdecydowanie niezaplanowane wydarzenie, które całkowicie i doszczętnie rozbraja wszelkie plany, jakie udało się na dany czas zbudować. Tak właśnie stało się wczoraj, kiedy to nagle, niczym Filip z konopi a ksiądz z konfesjonału, inne moje obowiązki wybuchły mi w twarz z mocą pogardy fanatycznych miłośników Sagi Zmierzch do pozostałej literatury. W ten oto sposób dopiero dziś wieczorem splatam te kalekie słowa w coś strawnego do wchłonięcia. Skoro wstęp mamy już jednak za sobą, przejdźmy do konkretów – dzisiejszy odcinek dedykuję zacnemu czytelnikowi Grzegorzowi, który zapytał się, czym zastąpić broń biolo—znaczy się, Maskol Humbrola. Tak więc popiszemy sobie o płynach maskujących!

Zacznijmy od podstaw, czyli od informacji dla tych, którzy nigdy nie mieli okazji spotkać się twarzą w twarz (*czy też słoiczek… albo buteleczkę… mniejsza!*) z tymże wynalazkiem. Pamiętamy ostatnio odcinek Złomowiska o taśmach maskujących? Płyn maskujący spełnia tę samą rolę ale, jak trudno zgadnąć, nie jest taśmą (*szok*), lecz płynem! (*cóż za fabularny twist!*) Po co aż dwa produkty do robienia tego samego? A po to, że oba choć w domyśle pełnią tę samą funkcję – zabezpieczają wybraną powierzchnię przed pomalowaniem – to jednak ich specyfika dyktuje ich cel. O ile taśma maskująca jest wysoce precyzyjna na płaskich powierzchniach i pozwala na tworzyć ostre wzory geometryczne oparte na prostych, o tyle płyn maskujący jest bardziej… swobodny w obyczajach i daje nam możliwość wykorzystania go przy tworzenia efektów postarzania pojazdu (*starta farba, odpryski etc.*) – poza tym, nakładana pędzelkiem, może przykryć te detale, do których taśmą nie sięgniemy. Niestety, płyn maskujący jest dużo mniej wygodniejszy w późniejszym procesie oczyszczenia modelu z niego, ale cóż, to bolączka z którą trzeba nauczyć się żyć podczas zabawy tą modelarską chemią.

I jak zwykle w przypadku chemii modelarskiej, jedna jest lepsza, a druga gorsza… gdzie niekoniecznie ta droższa jest równoznaczna z lepszą, by było bardziej pogmatwane. Na co powinniśmy zwracać szczególną uwagę przy wybieraniu naszego płynu maskującego? Po pierwsze, jego gęstość, płynność i czas wysychania – jeżeli jest zbyt gęsty czy co gorsza, ‘gąbczasty’ komfort jego nakładania będzie raczej niski i będziemy się jedynie frustrować podczas zabawy z tym błockiem. Jeżeli będzie za rzadki znowu, to zamiast trzymać się powierzchni, na której go nałożyliśmy, będzie ściekać niebotycznie tam, gdzie wcale a wcale go nie chcieliśmy. Zbyt długi czas wysychania znowu opóźnia nam pracę… zbyt krótki nie daje nam czasu na zabawę z efektem, który chcemy osiągnąć. Złoty środek jest tutaj potrzebny. Dodatkowym atutem jest brak smrodu! Bo niestety, większość płynów maskujących cuchnie jak sto nieszczęść, a lokalnym rekordzistą w czadowości jest właśnie Maskol Humbrola – bardzo przeciętny acz tani produkt. Poza wygodą w nakładaniu równie ważne będzie łatwość w ściąganiu wyschniętej maski z modelu. Ostatnie co byśmy chcieli, to zdzieranie maski z farbą pod spodem czy też zwyczajne wymuszenie zdrapywania jej jakimś narzędziem.

Znając wszystkie te powyższe wymagania czy mógłbym polecić jakiś produkt? Cóż, i tak już wszyscy wiedzą, że jestem fanbojem produktów Vallejo, ale nic na to nie poradzę – nie moja wina, że firma ta jeszcze nigdy mnie nie zawiodła, i zarówno ich farby jak i chemia modelarska zawsze stała na diablo wysokim poziomie w zacnej cenie. I tym razem Hiszpanie nie zawiedli – ich błękitny płyn maskujący jest jak dla mnie prawie idealny. Dostatecznie płynny, by móc nakładać go pędzelkiem czy gąbką, dostatecznie spójny, by się nie rozłazić tam, gdzie nie chcemy, a wysycha na tyle szybko, by móc po drodze wprowadzić ewentualne poprawki. Co najlepsze, do jego ‘zdarcia’ wystarczają mi zawsze czyściki do uszu czy wręcz chusteczka nasączona wodą; słowem, schodzi bez stresu i bez powodowania uszkodzeń na warstwie, na którą została maska nałożona. Idealnie i w dobrej cenie, czyli po prostu Vallejo w skrócie.

Nie oznacza to jednak, że poza Vallejo nikt już dobrych rzeczy nie robi! Co to, to nie – są jeszcze co najmniej dwie firmy, których chemię modelarską ubóstwiam, ale muszę lojalnie zaznaczyć, że ich produkty są już /nieco/ droższe. Przykładem może być tu bowiem Gunze Sangyo – przyznam szczerze, że niewiele produktów tej firmy na stan dzisiejszy posiadam, ale póki co każdy zasługuje na oklaski, pochwały i najwyższe noty w recenzjach (*ich klej do plastiku, Mr. Cement, odkąd go odkryłem jest moim jedynym i absolutnie niezastąpionym klejem – teraz zamówiłem ich klej do metalu, zobaczymy, czy tak samo rewelacyjnym go znajdę!*). Ich płyn maskujący jest wyborny, zwyczajnie pozbawiony wad; zmywalny wodą, a przy tym po wyschnięciu na tyle sztywny, by móc go podcinać nożykiem bez zwijania się czy kruszenia – pozwala na bardzo precyzyjną pracę. Podobnie wysokiej klasy produktem pochwalić się może, naturalnie, Mig Productions – ich Liquid Mascara z serii Abteilung 502 to klasa sama w sobie. Praktycznie bezwonny (*w porównaniu do Humbrolka czy potworka Wamodu*), płynny, szybko zwierający i banalnie prosty w usunięciu, nie sprawił nigdy żadnych problemów i pomimo wysokiej ceny, jest godny polecenia.

I w ten oto sposób jeżeli będziecie poszukiwać płynu maskującego do zasilenia waszej narzędziowni modelarskiej, macie już jedną opinię, na której możecie się oprzeć – reklamacji nie udziela się, wszelkie zażalenia kierowane są do działu natychmiastowego rozpatrzenia (*odgłos pracującej niszczarki*). Musicie mi wybaczyć brak ‘naprawdę grubych wpisów’ na które wiem, że wszyscy czekacie… recenzję Ognistych Mieczy, czy też nowych wąpierzy… ale problemy zdrowotne, które pojawiły się wraz z gwałtownym ociepleniem nie pozwalają mi się skupić. Upraszam pacjencji i łagodnego wymiaru kary!

Pozdrawiam totalnie zasmarkany – Fireant.